Niezrozumienie wpływu lepkości oleju napędowego może prowadzić do problemów związanych z wydajnością i trwałością silnika oraz wzrostem kosztów eksploatacji pojazdu. W artykule przedstawimy istotę tej cechy, jej znaczenie dla pracy silników i optymalne wartości dla różnych warunków eksploatacyjnych.
Lepkość to miara oporu przepływu cieczy pod wpływem sił zewnętrznych, takich jak ciśnienie czy tarcie. W kontekście oleju napędowego jest to właściwość fizyczna, która determinuje zdolność płynu do przemieszczania się wewnątrz silnika i jego zdolność do utrzymania smarującej warstwy między ruchomymi częściami silnika. Im wyższa lepkość oleju, tym mniejsza jego zdolność do przemieszczania się i smarowania.
Lepkość oleju napędowego jest mierzona w jednostkach kinematycznych, stosując jednostki milimetrów kwadratowych na sekundę (mm²/s) lub inaczej centystoków (cSt). Wartości lepkości oleju napędowego zwykle mieszczą się w zakresie od 2 do 4,5 cSt, zależnie od typu oleju, marki pojazdu i rodzaju silnika. W Polsce powszechnie stosowany jest standard PN-C KLASA 40.305/40.015 - dla oleju napędowego są to wartości lepkości dynamicznej wynoszące od 3 do 4,5 cSt w temperaturze 40⁰C.
Odpowiednia lepkość oleju wpływa na redukcję tarcia między ruchomymi częściami silnika i na utrzymanie odpowiedniego smarowania. Tym samym, prawidłowa lepkość oleju napędowego wpływa także na osiągi silnika oraz zużycie paliwa.
Należy jednak pamiętać, że zbyt niska lepkość oleju może prowadzić do nieefektywnego smarowania i wzrostu zużycia elementów silnika. Z kolei zbyt wysoka lepkość może przyczynić się do większych oporów przepływu oleju, co może skutkować problemami z jego obiegiem w silniku oraz wzrostem temperatury pracy silnika.
Odpowiednia lepkość oleju napędowego ma zatem kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania silnika diesla. W związku z tym należy dbać o regularną kontrolę oraz wymianę oleju, wybierając odpowiedni dla swojego pojazdu i warunków eksploatacji.
Wróć do bloga